Σχολική βία & εκφοβισμός

ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ; Όταν το παιδί παρουσιάζει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω συμπτώματα ξαφνικά και επιμένουν για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, θα πρέπει να αναζητήσω την αιτία.    Το παιδί έχει εκδορές, μελανιές, γρατσουνιές για τις οποίες δε μας δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις.    Χάνει συχνά τα πράγματά του ή και τα χρήματά του στο σχολείο    Παρατηρούμε ξεχειλωμένα ρούχα ή ακόμα φθορά στα πράγματά του, π.χ. τετράδια, τσάντα.    Παραπονιέται συχνά για πονοκεφάλους ή πόνους στην κοιλιά και το στομάχι πριν έρθει στο σχολείο, που δεν προέρχονται από παθολογικά αίτια.    Παρουσιάζει ξαφνικά δυσκολίες στον ύπνο που εκδηλώνονται με αϋπνίες ή συχνούς εφιάλτες.    Πέφτει ξαφνικά η επίδοσή του στα μαθήματα και έχει μειωμένο ενδιαφέρον για τη μάθηση και για τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις του σχολείου    Παρουσιάζει ξαφνικές αλλαγές στη διάθεση που επιμένουν (π.χ. γίνεται περισσότερο οξύθυμο και νευρικό, ή περισσότερο εσωστρεφής και συνεσταλμένος).   ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;   Πρέπει να συζητήσω αμέσως με το παιδί μου και να μάθω τί συμβαίνει.    Δεν πρέπει να είμαστε επικριτικοί για το ότι δεν αντιδρά, δε μιλά και δεν επιλύει το πρόβλημα.    Να το διαβεβαίωσουμε ότι δεν έχει ευθύνη για ό,τι συμβαίνει και να τον απαλλάξουμε από τις ενοχές του.    Να τον/την διαβεβαιώσουμε ότι το να νιώθει φόβο και ανασφάλεια είναι απολύτως λογικό και το ίδιο θα νιώθατε κι εσείς.    Να του υπενθυμίσουμε ότι είμαστε εκεί και πρακτικά και υποστηρικτικά για να το βοηθήσουμε να επιλύσει την κατάσταση.    Να του κάνουμε σαφές ότι το να αναφέρει ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού στο δάσκαλο ή το διευθυντή δεν αποτελεί «κάρφωμα» ή χαφιεδισμό.    Να ενημερώσουμε άμεσα...
Σχολείο & Οικογένεια

Σχολείο & Οικογένεια

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟΥ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ Δρ. Σαλτερής Νίκος Σχολικός Σύμβουλος Δημοτικής Εκπαίδευσης Νομαρχίας Πειραιά http://dipe-peiraia.att.sch.gr/grss4peir Το σχολείο ως πεδίο Το σχολείο είναι ένα πολυ-πρισματικό πεδίο, όπου συν- επιδρούν θεσμοί, πρόσωπα, ιστορική συγκυρία, γνώσεις και επίπεδο εκπαίδευσης, κοινωνικοϊδεολογικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά, γλωσσικοί κώδικες και κοινωνικές τάξεις, ρητορικές- κοσμοθεωρίες, προσωπικά και συλλογικά προτάγματα. Τα προηγούμενα επιβάλλουν σήμερα, αλλά και καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη, τη συνεργασία εκπαιδευτικών ? γονέων. Αλλαγές σε οποιαδήποτε από τι «δυνάμεις» που δρουν στο πεδίο προκαλούν σταδιακές ή βίαιες διαφοροποιήσεις στους υπόλοιπους. Το παράδειγμα της Νομοθεσίας: Ν. 1566/58 ? όργανα λαϊκής συμμετοχής ? διοίκηση σχολικής μονάδας Απειροελάχιστες επεξηγήσεις? Ο ρόλος του εκπαιδευτικού: Ο εκπαιδευτικός ως ιερέας, μεταδότης γνώσεων (Εβαρτιανή παιδαγωγική), πανίσχυρος και αυτεξούσιος διοργανωτής διαδικασιών μάθησης (Σχολείο Εργασίας), διαμορφωτής συμπεριφορών (Μπιχεβιορισμός) ή βολονταριστικά συμπεριφερόμενος αυτόνομος φορέας κοινωνικο- οικονομικών αλλαγών (Μαρξιστική Παιδαγωγική). (Ως κοινωνικός ρόλος ορίζεται ένα πλέγμα προσδοκιών, που αναφέρονται στον κάτοχο τησυγκεκριμένης κοινωνικής θέσης ή οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που απορρέουν απ? αυτή την ιδιότητα ή, αλλιώς, η μορφή που παίρνει η δράση του ατόμου, δηλαδή αν δρα αποκλειστικά με βάση τους κανόνες που ορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, τους αγνοεί συστηματικά ή τους ανασυγκροτεί δημιουργικά. ? Βρίσκουμε αντίστοιχα παραδείγματα ? αναλογίες σε σχέση με την πρόθεση εκπαιδευτικών για τη συνεργασία σχολείου οικογένειας). ? Περιγράφουμε τα παραδείγματα σχετικά με τη δράση των εκπαιδευτικών σχετικά με τη συνεργασία σχολείου- γονέων. Ιδεολογικές συλλήψεις – προσεγγίσεις για το σχολείο: Το σχολείο ως μοναστήρι (Commenius), ως ατελιέ εργασίας (Dewey), θέατρο, θεσμός αναπαραγωγής (νεομαρξιστές), χώρος προετοιμασίας για την ενήλική και επαγγελματική ζωή (φιλελεύθερη ιδεολογία), κομμάτι της πραγματικής δύσκολης ζωής (νεώτερη προσέγγιση) Ανάλογα παραδείγματα δράσεων για κάθε μια...