Σχολική βία & εκφοβισμός

ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ; Όταν το παιδί παρουσιάζει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω συμπτώματα ξαφνικά και επιμένουν για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, θα πρέπει να αναζητήσω την αιτία.    Το παιδί έχει εκδορές, μελανιές, γρατσουνιές για τις οποίες δε μας δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις.    Χάνει συχνά τα πράγματά του ή και τα χρήματά του στο σχολείο    Παρατηρούμε ξεχειλωμένα ρούχα ή ακόμα φθορά στα πράγματά του, π.χ. τετράδια, τσάντα.    Παραπονιέται συχνά για πονοκεφάλους ή πόνους στην κοιλιά και το στομάχι πριν έρθει στο σχολείο, που δεν προέρχονται από παθολογικά αίτια.    Παρουσιάζει ξαφνικά δυσκολίες στον ύπνο που εκδηλώνονται με αϋπνίες ή συχνούς εφιάλτες.    Πέφτει ξαφνικά η επίδοσή του στα μαθήματα και έχει μειωμένο ενδιαφέρον για τη μάθηση και για τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις του σχολείου    Παρουσιάζει ξαφνικές αλλαγές στη διάθεση που επιμένουν (π.χ. γίνεται περισσότερο οξύθυμο και νευρικό, ή περισσότερο εσωστρεφής και συνεσταλμένος).   ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;   Πρέπει να συζητήσω αμέσως με το παιδί μου και να μάθω τί συμβαίνει.    Δεν πρέπει να είμαστε επικριτικοί για το ότι δεν αντιδρά, δε μιλά και δεν επιλύει το πρόβλημα.    Να το διαβεβαίωσουμε ότι δεν έχει ευθύνη για ό,τι συμβαίνει και να τον απαλλάξουμε από τις ενοχές του.    Να τον/την διαβεβαιώσουμε ότι το να νιώθει φόβο και ανασφάλεια είναι απολύτως λογικό και το ίδιο θα νιώθατε κι εσείς.    Να του υπενθυμίσουμε ότι είμαστε εκεί και πρακτικά και υποστηρικτικά για να το βοηθήσουμε να επιλύσει την κατάσταση.    Να του κάνουμε σαφές ότι το να αναφέρει ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού στο δάσκαλο ή το διευθυντή δεν αποτελεί «κάρφωμα» ή χαφιεδισμό.    Να ενημερώσουμε άμεσα...