Μια μέρα πριν την πρώτη μέρα στο σχολείο

Μια μέρα πριν την πρώτη μέρα στο σχολείο

Το παιδί σας πηγαίνει για πρώτη φορά στο σχολείο ή ξεκινάει μια καινούρια σχολική χρονιά; Όσο συγκινημένη ή ανασφαλής νιώθετε, είναι σημαντικό να μην μεταδώσετε τη νευρικότητά σας στο παιδί γιατί δεν γνωρίζει πώς να τη χειριστεί. Λίγο πριν το βάλετε για ύπνο «νωρίς, γιατί αύριο έχουμε να ξυπνήσουμε πρωί για να πάμε στο σχολείο», ακολουθήστε μερικές απλές συμβουλές που μπορεί να το βοηθήσουν. Τι να κάνετε: – Πείτε του ιστορίες. Μιλήστε στο παιδί για τις δικές σας εμπειρίες από το σχολείο. Φροντίστε να επιλέξετε τις πιο αστείες και ευχάριστες μην διστάσετε όμως να ομολογήσετε πως την πρώτη μέρα είχατε κι εσείς άγχος και φόβο για το άγνωστο, συναισθήματα όμως που, όπως θα του εξηγήσετε, είναι φυσιολογικά και απολύτως αποδεκτά. Τονίστε του επίσης πως πολύ γρήγορα τα ξεχάσατε, κάνατε καινούργιους φίλους και συμπαθήσατε τη δασκάλα σας. – Μιλήστε του με ειλικρίνεια. Αν το παιδί σας είναι «πρωτάκι» στο δημοτικό, καλό είναι να του δώσετε μια ρεαλιστική εικόνα της σχολικής καθημερινότητας. Εξηγήστε του πώς θα είναι τα θρανία μέσα στην τάξη, μιλήστε του για την υπακοή και το σεβασμό απέναντι στη δασκάλα του, για το διάλειμμα και τα παιχνίδια που θα κάνει εκεί. Τονίστε τα θετικά στοιχεία: θα μάθει να διαβάζει μόνο του τις αγαπημένες του ιστορίες, θα μάθει νέα ομαδικά παιχνίδια, θα κάνει καινούργιους φίλους και θα αποκτήσει καινούρια ενδιαφέροντα. – Αγοράστε μαζί τα σχολικά. Αφήστε το να επιλέξει μόνο του το καινούργιο του γραφείο ή τη σάκα του σχολείου. Έτσι, θα ξεκινήσει με περισσότερο κέφι και διάθεση τα πρώτα διαβάσματα. – Δώστε του πρωτοβουλία. Όπως εσείς σε κάθε επαγγελματικό ή προσωπικό ραντεβού διαλέγετε με προσοχή τα ρούχα που...
Μαθησιακές δυσκολίες

Μαθησιακές δυσκολίες

Σήμερα που η μάθηση αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση όλων των παιδιών, η ανακοίνωση σε ένα γονιό ή η συνειδητοποίηση ότι το παιδί του έχει μαθησιακή δυσκολία δημιουργεί αισθήματα άγχους, άρνησης, θυμού, ενοχής και φόβου. Της Σταυρούλας Κωνσταντάκου, ψυχολόγου Αφού περάσει τα διάφορα αυτά στάδια ο γονιός οδηγείται στην αποδοχή. Τότε είναι έτοιμος να βοηθήσει στο σχεδιασμό και στην παροχή βοήθειας στο παιδί του. Τι είναι οι μαθησιακές δυσκολίες Είναι διαταραχές σε μια ή περισσότερες ψυχοδιαγνωστικές διαδικασίες που εμπλέκονται στην κατανόηση ή στην χρήση της γλώσσας, προφορικής και γραπτής και μπορεί να εκδηλωθούν ως ανεπαρκής ικανότητα στην ακρόαση, σκέψη, ομιλία, ανάγνωση, γραφή και εκτέλεση μαθηματικών υπολογισμών. Πως γίνεται η διάγνωση; Ο μηχανισμός ανάγνωσης και γραφής ολοκληρώνεται στην Β’ Δημοτικού. Όμως ένα παιδί που τελικά θα διαγνωστεί με μαθησιακά προβλήματα συνήθως δίνει ενδεικτικά σημεία από την ηλικία των 4 ετών, όπου υπάρχει δυσκολία στην άρθρωση του προφορικού λόγου δηλ. δεν μιλάει καθαρά και δυσκολεύεται να προφέρει πολυσύλλαβες λέξεις ή λέξεις με συμφωνικά συμπλέγματα (τραγούδι, γάργαρο). Φτάνοντας στο δημοτικό αφού περάσει ένα διάστημα προσαρμογής (περίπου 3 μήνες εκπαίδευσης) διευρύνουμε. Στην ανάγνωση: Αν ξεχνά λέξεις, αν αντικαθιστά γράμματα ή συλλαβές μια λέξης (πενό αντί νερό, λάγα αντί γάλα, χαγελαω αντί χαμογελάω), αν αντιστρέφει ή παραλείπει γράμματα (ερό αντί νερό, ταργουδι αντί τραγούδι), αν αντικαθιστά λέξεις (αέρα αντί παρέα) Στην γραφή: Αν κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη , αν παραλείπει ή μπερδεύει φθόγγους και συλλαβές, αν μπερδεύει την σειρά των γραμμάτων στους δίφθογγους, αν δεν βάζει σημεία στίξης , αν γράφει με άστατη γραφή, αν ανεβοκατεβαίνει στην γραμμή του τετραδίου. Στα μαθηματικά: Αν δυσκολεύεται στην κατανόηση ή εκτέλεση απλών μαθηματικών πράξεων (πρόσθεση, αφαίρεση...
Διδάσκοντας την … αποτυχία

Διδάσκοντας την … αποτυχία

Η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο την αποτυχία και να συνεχίζουμε την προσπάθεια, είναι ίσως μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις για την επίτευξη της μάθησης και εν τέλει της επιτυχίας. Αυτό θέλησε να μάθει στους μαθητές του και ο διευθυντής ενός σχολείου της Αγγλίας όταν σχεδίασε μια «εβδομάδα αποτυχίας». Ο στόχος ήταν οι μαθητές να ρισκάρουν και να πάρουν αποφάσεις χωρίς να επηρεάζονται από το φόβο της αποτυχίας. Η φιλοσοφία πίσω από αυτή τη μαθησιακή πρακτική είναι πως η αποτυχία αποτελεί μέρος της επιτυχίας, ιδιαίτερα όταν ο στόχος μας είναι δύσκολος. Η επιμονή είναι το κλειδί της επιτυχίας, να συνεχίζουμε, δηλαδή, ακόμη κι όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την ιστορία του Έντισον , ο οποίος εφηύρε τον λαμπτήρα. Προσπάθησε τόσες φορές και όλοι τον ρωτούσαν γιατί συνεχίζει αφού κάθε φορά αποτυγχάνει. Εκείνος απαντούσε ότι όλες αυτές οι προσπάθειες δεν θεωρούνταν αποτυχίες αλλά προσπάθειες που δεν δούλεψαν. Αυτές τον έφεραν πιο κοντά στην επιτυχία. Ο τρόπος που ερμηνεύουμε την αποτυχία μοιάζει να σχετίζεται με την αντίδραση μας σ’ αυτή. Για κάποιους, το να αποτύχουν σε κάτι είναι σαν να αποτυγχάνουν ως άνθρωποι. Έτσι, τους δημιουργούνται αισθήματα ντροπής με αποτέλεσμα να διστάζουν να τολμήσουν. Φανταστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν λαμβάναμε την αποτυχία σαν μια εμπειρία που θα μας βοηθήσει ν’ αναπτυχθούμε. Τότε, τα εμπόδια και τα προβλήματα θα ήταν για εμάς μια ευκαιρία και όχι μια απειλή. Ο Carol Dweck, καθηγητής ψυχολογίας στο Stanford University επισημαίνει ότι υπάρχουν άνθρωποι με αμετάβλητη νοοτροπία που θεωρούν την προσπάθεια αντικατοπτρισμό των ικανοτήτων μας και άνθρωποι με ανεπτυγμένη νοοτροπία, οι οποίοι δεν διστάζουν να τολμήσουν και...
Ακαδημαϊκοί στόχοι & παιδί

Ακαδημαϊκοί στόχοι & παιδί

Τις περισσότερες φορές ως γονείς αποτυγχάνουμε να ταυτίσουμε την ακαδημαϊκή επιτυχία με τη διαδικασία θέσπισης στόχων. Περιμένουμε από τα παιδιά να έχουν ως βασικό τους στόχο και προτεραιότητα τη σχολική επιτυχία και πολλές φορές θεωρούμε πως ο στόχος αυτός είναι δεδομένος. Ωστόσο, φαίνεται πως η σχολική επιτυχία, δεν αποτελεί απαραίτητα προσωπικό στόχο και επιδίωξη των παιδιών και πως ίσως χρειάζεται οι γονείς να υποβοηθήσουν τα παιδιά στη θέσπιση ακαδημαϊκών στόχων. Η σημασία του να αποκτήσει το παιδί προσωπικούς στόχους, τόσο στον ακαδημαϊκό χώρο όσο και σε άλλους τομείς της ζωής του, έχει αναδειχθεί μέσα από τη δουλειά της καθηγήτριας Σχολικής Ψυχολογίας Λόρι Ντεσοτέλ. Σύμφωνα με την ίδια, είναι σημαντικό το παιδί να αποκτήσει ένα συναισθηματικό δεσμό με το στόχο του. Ο συναισθηματικός δεσμός με το στόχο φαίνεται να επιτυγχάνεται σπάνια, καθώς η επιτυχία των παιδιών μετράται σύμφωνα με τους στόχους που οι ενήλικες έχουν θέσει για εκείνα και όχι με εκείνα. Επομένως, βασικός παράγοντας της σχολικής επιτυχίας των παιδιών φαίνεται να είναι η ανάληψη προσωπικής ευθύνης για την πορεία της μάθησης τους και η δημιουργία ενός συναισθηματικού δεσμού με τους ακαδημαϊκούς τους στόχους. Με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε, όμως, να βοηθήσουμε τα παιδιά να αναπτύξουν τους δικούς τους προσωπικούς στόχους; Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η επικοινωνία με το παιδί. Να το ρωτάμε πώς νιώθει και τι θέλει στην πραγματικότητα- και να προσπαθήσουμε να το ακούσουμε πραγματικά, χωρίς να παρεμβαίνουμε ή να επικρίνουμε τα λεγόμενά του. Πιο συγκεκριμένα, μπορούμε να εφαρμόσουμε μεθόδους που χρησιμοποιούν την αποτελεσματική επικοινωνία για την ενδυνάμωση του παιδιού. Αρχικά, είναι βοηθητικό να ρωτήσουμε το παιδί πώς αισθάνεται για το σχολείο. Αυτή τη χρονιά, ποια θεωρεί ότι θα...